
OAuth 2.1 نسخه بهبودیافته و امنتر OAuth 2.0 است که با حذف جریانهای ناامن مانند Implicit Flow، اجباریکردن PKCE، حذف استفاده از Password Grant و یکپارچهسازی بهترین روشهای امنیتی، استاندارد جدیدی برای احراز هویت و مجوزدهی در وب معرفی میکند. این مقاله معماری OAuth 2.1، تفاوت آن با OAuth 2.0، نحوه پیادهسازی در وباپلیکیشنها، توصیههای امنیتی و مثالهای عملی را بهصورت کامل بررسی میکند.

JSON Web Token یا JWT یکی از رایجترین روشهای احراز هویت در معماریهای مدرن وب و موبایل است؛ اما اگر بهدرستی پیادهسازی نشود، میتواند به یکی از بزرگترین نقاط ضعف امنیتی سیستم تبدیل شود. این مقاله در سال ۲۰۲۵، با نگاهی عمیق و بهروز به تهدیدات رایج JWT مانند سرقت توکن، Replay Attack، ضعف در امضا، نگهداری نامناسب در کلاینت، و نشت اطلاعات میپردازد. سپس بهترین روشهای دفاعی از جمله استفاده از Refresh Token Rotation، اعتبار کوتاهمدت توکن، ذخیره امن در HttpOnly Cookie، محدود کردن سطح دسترسی، امضای قدرتمند (HS512/RS256)، استفاده از JTI برای جلوگیری از تکرار و مانیتورینگ رفتار کاربران را بررسی میکند. در نهایت، با ارائه چکلیست عملی برای برنامهنویسان، یک مسیر کامل از تشخیص تهدید تا پیادهسازی معماری احراز هویت ایمن ارائه میشود.